به گزارش پایگاه خبر تحلیلی آفتاب جنوب ،سید جواد فدایی-برخی روزها را نه می توان در تقویم ثبت کرد نه می شود از یاد بردبرخی روزها هستند باید به دلیل یادآوری خسرانی بزرگ ، زانوی غم بغل گرفت و مویه کرد و اشک ریخت،درست مثل امروز، بیست و هفتم دی ماه.

امروز سالروز اجرای قرارداد زیانبار برجام است قراردادی که قرار بود تمام مشکلات ایران از ایلامی ها و فنیقی ها و هخامنشی ها تاکنون را برطرف نماید و آنقدر شکوفایی و رشد بزاید که رشد دان ملت پر شود.

به قول رئیس محترم جمهور این قرارداد قرار بود حتی مشکل آب خوردن مردم را نیز حل کند، قرار بود،برجام که در همان روز اعلام پیدایش دچار تفاسیر گوناگون شده بود و هر کسی از ظن خود تفسیری ارائه می داد نشان داد قابلیت نقد فراوانی دارد و البته برای مذاکره کنندگان ما جای دفاعی نخواهد داشت.

آنجا که وزیر امور خارجه کشورمان با لبخندی پیروزمندانه از گرفتن امتیازات فراوان خبر می دهد و این فتح الفتوح را به رهبری و ملت تبریک می گوید همانجایی ست که جان کری به اسرائیل خبیث تضمین می دهد برجام ضامن ۲۵ سال آرامش و امنیت اسرائیل خواهد شد و ایران با زانوی زخمی پای میز مذاکرات امتیازاتی را به غرب داد که در جنگ نصیب دول غربی نمی شد.

همانجا که ظریف الممالک وعده لغو تمام تحریمها تکرار می کنم وعده لغو تمام تحریم ها در همان روز اجرای برجام را داد همانجایی بود که بانو موگرینی اعلام می کند وقتی که آژانس بین المللی انرژی اتمی اقدامات ایران را تایید کرد و این گزارش به تایید شورای امنیت رسید آنگاه تحریم های ایران به صورت تدریجی تعلیق (نه لغو) خواهد شد.

مکانیزم ماشه همان چیزی است که به صورت واقعی در حال اجرا شدن است،تحریم ها در این یکسال نه تنها لغو نشد بلکه تحریم های بیشتری وضع شد و البته تهدیدهای زیادی که در این یکساله شدیم و دم نزدیم.

از تمدید قوانین تحریمی ده ساله گرفته تا تحریم های جدید در صنعت کشتیرانی و دیپلماتیک و .... که هر کدام با شدت بیشتری بر تن بی جان برجام فرود آمد.همان روز نخست قرارداد مشخص بود تیم مذاکره کننده تمام خطوط قرمز رهبری را رد کرده و البته آب نباتی نیز نگرفته است.

اولین خط قرمز رهبری لغو تمام تحریم های هسته ای ، نظامی ، موشکی و حقوق بشری بود که رئیس جمهوری با تاکید بر لغو تمام تحریم ها مدعی رعایت این خط قرمز اساسی شد اما جناب ظریف در پایان مذاکرات با خواندن دیکته تحمیلی فرمودند تحریم های ثانویه یکباره و پس از تایید اقدامات ایران لغو خواهد شد هر چند که در همین جمله نیز رد کردن خطوط قرمز رهبری و ملت به وضوح مشخص بود چرا که رهبری دستور لغو تمام تحریم ها در همان روز اجرا را صادر کردند اما دوستان مذاکره کننده با غفلت و تسامح هر دو مورد را نادیده گرفتند.

اول اینکه به جای تمام تحریم ها تنها بخشی از تحریم ها به نام تحریم های ثانویه مورد مذاکره قرار گرفته بود که همان نیز به دلیل وجود تحریم های اولیه قابلیت اجرایی ندارند . به این صورت که شما در بحث داد و ستد و فروش قانونی نفت و سایر اقلام صادراتی از سایه تحریم بیرون می آیید ولی طبق تحریم های اولیه هیچ بانکی حق مبادلات اقتصادی با ایران را نخواهد داشت. با این شرایط ایران می تواند نفت بفروشد اما پولش را نمی تواند از بانکها خارج کند. دومین خط قرمز رد شده در بیانیه ظریف رفع تحریم ها در روز نخست اجرای توافق بود که ایشان لغو آنها را منوط به تایید اقدامات ایران توسط آژانس کرده بود.

یعنی ایران تاسیسات و قلب راکتور اراک را با بتن پر کند و ظرفیت غنی سازی خود را به یک هزارم کاهش دهد و البته ذخیره اورانیوم خود را از کشور خارج کرده و آب سنگین خود را به اجبار بفروشد و پس از آن آژانس جهت بازرسی به ایران آمده و اگر تایید نمود آنگاه طی مکانیزمی این اقدامات را به اطلاع طرف های غربی برساند تا شاید آنها همان تحریمهای ثانویه را به تدریج لغو کنند.

عبور از خطوط قرمز رهبری به همینجا ختم نمی شود چرا که رهبری گرفتن امضا و تضمین کتبی از دولت آمریکا را خواستار می شوند که این امر نیز نادیده گرفته شد و اصلا طرف ایرانی آن را مطرح نکرد.خط قرمز بعدی عدم تصویب تحریم های جدید و همینطور عدم تمدید تحریم های ایسا و داماتو بود که این نکته نیز نادیده گرفته شد و این روزها شاهد نقض صریح آن هستیم.

کار تیم مذاکره کننده ما آنقدر عجیب و ساده لوحانه بود که داوری بین طرفین را بر عهده طرف غربی گذاشتند نه دادگاه های بین الملل یا حتی مجمع عمومی سازمان ملل.ریز شدن در جزئیات برجام آنقدر راحت است که احتمالا تمام ملت از آن آگاهند البته به جز کابینه محترم.اما آنچه جای تعجب دارد اعتمادیست که همچنان تیم دولت به آمریکا می کند و قول های شفاهی آنان را مبنا قرار می دهد در صورتی که خود معترف به اشتباه و پشیمانی از این اعتمادند.

رئیس جمهور هنوز هم برجام را آفتاب تابان می داند و این معجزه الهی را برای ثبت در تاریخ این دولت کافی می داند و منتقدان را کودکانی می نامد که در نهالستان برجام دنبال سیب و گلابی هستند.در برخی موارد خود سیاستمداران غربی بعضی از موضوعات را نقض صریح برجام می دانند اما طرف ایرانی با ماله کشی و لاپوشانی بهتر از آمریکا آن را توجیه می نماید.

ضعف مذاکره کنندگان آنقدر واضح و مبرهن است که ایران نمی تواند نقض صورت گرفته در تمدید قوانین تحریمی ده ساله را پیگیری نماید و طبق قرارداد امضایی خود معترفند که نقض برجام زمانی تایید می شود که کشور ناقض برجام نقض از سوی خود را تایید کند و بپذیرد. یعنی زمانی سرقت از شما مورد قبول است که سارق به جرم خود معترف شود البته بی هیچ اهرم فشاری.

اگر واقعا بنا به گفته دولت تحریم ها برداشته شده چرا اثر ملموسی در زندگی مردم و در وضعیت کشور مشاهده نمی شود؟ چرا طرح های عمرانی تعطیل شده است؟ چرا حقوق کارکنان و کارگران دولت عقب می افتد؟

اگر پول نفت وارد می شود چرا کسی چیزی نمی بیند؟ چرا دولتی ها مدام کاسه چه کنم دست گرفته اند و فریاد وا مصیبتا سر می دهند؟ این تناقض و یک بام و دوهوا تا کی ادامه دارد؟ مگر می شود پولهای میلیاردی وارد شود اما آب از آب تکان نخورد؟

به نظر می رسد دولت توان و شایستگی اداره امور کشور را ندارد به دو دلیل اساسی و واضح:اول اینکه اگر نتوانسته تحریم ها را بردارد آن هم در حالی که تمام تاسیسات هسته ای کشور پلمپ شده و دانش کشور را متوقف کرده اند پس این دولت که حتی نمی تواند حق این ملت را از ظالم بگیرد و انواع خفت و خواری را به ملت تحمیل کرده است لیاقت اداره کشور را ندارد.

دوم اینکه اگر به قول خودشان تحریم ها برداشته شده و سیل دلار به کشور روانه شده است چرا تغییری در وضعیت جامعه شاهد نیستیم؟ چرا خودشان مدام کمبود اعتبار و نقدینگی را دلیل رکود می دانند؟

به نظر می رسد برجام همان روز نخست دچار ایست قلبی شده و این طناب دولت آنها را در چاه غفلت و ساده اندیشی خودشان انداخته و امیدی به نجاتش نیست.

دولتی که تمام داشته های کشور را در قمار برجام باخت و اکنون فقط کشور را با الاف و الوف و هوچی گری و حاشیه سازی به سوی ناکجا آباد هدایت می کند. هرگاه که تحت فشار افکار عمومی قرار می گیرد با پیش کشیدن بحث کنسرت و لغو سخنرانی کوتوله های سیاسی معلوم الحال با ایجاد سر و صدا و حمله به این و آن با عوام فریبی شانه از پاسخگویی خالی می کند.

اینطور که از شواهد بر می آید دولت به خاطر انتخابات سال آتی دست به کارهای بدتری مثل خرید هواپیمای مرجوعی و سایر کارهای تبلیغاتی بزند که در دراز مدت مشکلات بیشتری نصیب کشور کند که جبران این زیانها سالها به طول بیانجامد و جامعه را در باتلاق نادانی و بی کفایتی خود غرق کند.

بیست و هفتم دی سالروز اجرای یک طرفه برجام بر دولت مذاکره مبارک و بر مردم نجیب و شریف ایران تسلیت باد.

انتهای پیام/م