به گزارش آفتاب جنوب, او در زمینه‌های هوانوردی، مهندسی پرواز و دوره‌های زمینی خلبانی و دیسپچری آموزش‌ دیده است و دارای تجربه پرواز با چتر (پاراگلایدر) و گلایدر است. او هم‌چنین یکی از کمک‌خلبان‌های زن در ایران است. درباره خودش چنین می‌گوید: «ذاتا اهل هیجان هستم و پرواز را از کودکی دوست داشتم؛ شاید هم یک جورایی عاشقش بودم! بادبادک‌های رنگی درست می‌کردم و به هوا می فرستادم. انگار درست کردن بادبادک، بهانه‌ای بود تا لذت پرواز را از نزدیک لمس کنم...»

اولین تجربه پروازش در خط هوایی تهران و مشهد در سال ۱۳۸۶ بوده و آنقدر هیجان‌زده بود که نفهمیده بود کی پرواز کردند و کی به مقصد رسیدند. درباره راهی که طی کرده می‌گوید: «من قبل از اين‌که وارد دانشگاه بشوم و در اين رشته تحصيل کنم، در خارج از کشور آموزش سقوط آزاد از ارتفاع بالا را ديدم و تجربه پرواز با چتر (پاراگلايدر) و گلايدر را هم داشتم. در دانشگاه هم با اين‌که هزينه‌ها زياد بود اما به عشق پرواز همه مشکلات را پشت سر گذاشتم.» 

فهیمه نه خانواده ثروتمندی داشت و نه آشنایی در سازمان هواپیمایی. خیلی‌ها به او گفتند که موفق نخواهی شد اما او توانست تا کابین خلبانی بالا برود، کسی که می‌گوید: «نظم و برنامه‌ریزی، هدیه پرواز به من بوده است.»