به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب،سید مصیب افتخاری -مدتی ست بدلیل مشغله کاری، وقت نوشتن نیافته ولی اکنون به بهانه پنجمین دوره انتخابات شوراهای اسلامی، برای امتداد مبارزه با انحصار طلبی و حق خواهی جوانان چند سطری را می نویسم تا شاید فردا روزی مورد شماتت بی تفاوتی قرار نگیرم.

از اولین روز های شروع بکار هیات های اجرایی موضوعات مربوطه را تا به امروز پیگیری نموده که مهمترین آنها مناقشه بر نحوه انتخاب معتمدین مردمی و واکنش جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی شهرستان گچساران تا بازخورد سراسر سوال و پرسش نماینده محترم مردم شریف گچساران و باشت که حاکی از عصبانیت و سردرگمی در جایگاه خود بود.

همه این ماجراهای کلیشه ای فارغ از صحت، یک طرف قضیه است، انتخابات انحصاری، هیاتهای مریدی ، دستان پشت پرده مهندسی انتخابات، حذف قطعی جریان سیاسی رقیب و ... اما آنچه بنده را دلخوش به آینده کرده است ، کم رنگ بودن احساس تکلیف در کوتوله های سیاسی و پیران بازنشسته و در عوض حضور پر شور جوانان مستعد و توانمند در این دوره از انتخابات شوراها ست.

بسیاری از این حضور رنجیده خاطر شده اند که برخی از موارد را باید حق داد مانند کم تجربگی برخی جوانان،حضور گریمورهایی که قصد جعل در رخسار دارند و همچنین نداشتن تخصص لازم توسط برخی از داوطلبین.

ولی در کنار اندک ایرادات؛ برجستگی هایی چون جسارت، شجاعت، انرژی، ریسک و امید به زندگی در جوانان ، شور و شعف زاید الوصفی را در جامعه ایجاد خواهد نمود.

سخنی کوتاه با جوانان عزیز ، جوانی یعنی سر زندگی، شور و نشاط ، جوانی یعنی آرزوها و آمال بزرگ ، جوانی یعنی خواستن و در نهایت توانستن. حضور همه عزیزان را چه آنهایی که با داشتن تخصص و تعهد برای خدمت آمده اند و چه آنهایی که با انگیزه های دیگر پا در این عرصه سرنوشت ساز مدنیت نهاده اند را به فال نیک می گیریم.

حضور شما در این عرصه بعنوان نامزد انتخاباتی خود یک پیروزی ست و به همه شما جوانان برومند تبریک می گویم و این حضور شما فخر آفرینان همان چیزی که سالها آرزوی این حقیر بوده است و انشاالله در انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی هم این شور و نشاط شما عزیزان عرصه را بر انحصارطلبها و قوم گرایان، تنگ خواهد نمود.

و سخنی کوتاه با نسل پدران، خصوصا نسل حاضر در این دوره از انتخابات شورای اسلامی شهر دوگنبدان، از آنهایی که به دلیل کهولت سن دستشان می لرزد تا آنها که بیش از شقیقه را سفید نموده اند و شاید بهتر بگویم همه آنهایی که اندک فرصتی تاکنون برای خدمت یافته اند .

نمی دانم بر چه اصلی احساس تکلیف کرده اید و یا کدامین آیه از کتاب آسمانی را بهانه برای حضور یافته اید. رک و بدون ملاحظه با همه احترامی که قائلم به شما بزرگان عرض می نمایم، شما ناکارآمد بودید . بسیاری از عرصه ها را آنچنان تنگ کردید که جوانان امروز نشاط و اشتغال را سراب می بینند.

شورای اسلامی شهر بالاترین نهاد مدنی است که می تواند گره گشای امور مردم باشد ولی ما با عملمان جایگاه آن را تا کجا تنزل داده ایم؟

نمی خواهم وارد بحث جایگاه شوراها در اذهان عمومی شوم،ولی به همین جمله بسنده می کنم. شاید فردایی نباشد. شاید هیچگاه فرصت جبران پیش نیاید. کدامیک از شما خود را در مقابل آن همه جوان به پایان خط رسیده مسئول می بینید.

شاید نظاره گر اجساد خواهران و برادرانم هنگامه حلق آویز شدن نبودید، اما بنده هیچگاه یادم نمی رود که دخترک معصوم، چگونه شال روسری که با چه دلخوشی برای روزهای خوشی خریده بود، می شود پایان بخش همه ناخوشی ها و اندام نحیف او همچون مشک بر ملار بی تفاوتی ها و بی تدبیرها،بی تاب شده بود.

 البته شاید شیشه ای را برای شکستن نیافتند که خود را تسکین دهند و اینگونه چراغ های روشن فردایمان یکی پس از دیگری خاموش می شوند.

سوت پایان را خواهند زد و چه خوب است که قبل از محاسبه ، بی حساب باشیم. برای آینده جامعه به جوانان اعتماد کنید. حضور شما یعنی بی اعتمادی به نسل جوان ، این یک واقعیت است.

واما در پایان کوتاه سخن با مردم عزیز و فهیم. سرنوشت ما هرآنچه هست همان است که خود خواسته ایم. هیچگاه نباید انتظار داشت از مزرعه جو ، گندم درو کرد.

انتخابهای قومی و قبیله ای ، سفارشی و قسمی می شود وضع موجود، می شود دور بودن از حق و حقوق شهروندی، می شود دور بودن از داشته هایی که نداریم.

به گوش باشیم کانون های ثروت و قدرت به بهانه های قومی و قبیله ای ، باندی و جناحی هیچگاه بی خیال برگ تعرفه ما نخواهند شد.

به جوانان پرشور، مستعد، توانمند،متخصص، آزاد و استوار چون سرو اعتماد کنید .

انتهای پیام/م